Çocuğunuzun dişleri fırçalasa da sürekli çürüyor mu?

Hiç düşündünüz mü, belki de bir diş hastalığına veya beslenme bozukluğuna sahip olabilir.

Çocukluk çağlarında diş hastalıkları sıkça görülmektedir. Ancak çoğu zaman bu hastalık fark edilmeden dişlere dolgular yapılmakta, ancak bu dişler birkaç yıl içinde tekrar çürümektedir. Çocukluk çağında en sık karşılaştığımız diş hastalıkları Molar-Keser hipomineralizasyonu, Amelogenezis ve Dentinogenezis imperfektadır. Bu hastalıklar bir çocuk diş hekimi uzmanı tarafından teşhis edilip koruyucu teknikler ile tedavi edilebilmektedir. Bu hastalıkların teşhisi yapılmadan yapılan her dolgu başarısızlık ihtimali içermektedir.

Çocuğunuzun hatta belkide kendi dişinize anestezi yapılıyor ama yine de uyuşmuyor mu? Belki de bir diş hastalığınız var

Molar incisor hypomineralization hastalığı çocuklarda özellikle keser dişlerde ve 6yaş dişlerinde görülen bir hastalıktır. Bu hastalık ülke ve bölgeye bağlı olarak %2,8 ila %25 arasında değişen bir yaygınlığa sahiptir. Genetik etmenler rol alsa da konjenital etkenlerde bu hastalığın gelişmesinde önemlidir. Bu hastalığa sahip dişlerde diş yapısı normalden daha zayıf olmaktadır. Bu dişlerin sıradan dolgularla tedavi edilmesi oldukça güçtür.

Yapılan bir çalışmada çoğu hastanın bu hastalığa sahip olduğunu bilmediği ve yapılan yanlış restorasyon materyalleri sebebiyle dişlerini ilerleyen yaşlarda kaybettikleri ileri sürülmüştür

 

Uzm. Dt. Altar Ateş bu dişler üzerinde uygulanan dolgu tekniklerinin yapıldığı bir tez çalışmasında katkıda bulundu ve birçok Molar incisor hypomineralization hastalığına sahip çocuğu tedavi etmiştir.

Amelogenezis ve Dentinogenezis imperfekta

Bu hastalık genellikle kalıtsal kökenlidir. Amelogenesis imperfekta tanısı ne kadar erken doğrulanırsa sonuç o kadar iyi olmaktadır.

Osteogenezis imperfekta gibi sendromların semptomları
veya Tricho-odonto-oniko-dermal sendromu da bu hastalıkla bazen beraber izlenmektedir. Diş hastalığının teşhisi ile bu hastalıkların birlikteliği sorgulanabilmektedir.

Genel olarak bu hastalarda diş restorasyonlarının ömürü
önemli ölçüde azalmaktadır. Yapılan bir araştırmada doğru bir tedavi ile hastalarda %80 başarıya ulaşılmış, restorasyona bağlı olarak kimi zaman hayatta kalma oranının 5 yıllık takiplerde  %50’ye kadar düşebildiği gösterilmektedir. Farklı dolgu tekniklerinin bu tarz dişlerde hayatta kalma oranlarını yükselttiği ortaya konulmaktadır.